Zgodnie z zasadami kodeksu etycznego psychoterapeuty, każdy psychoterapeuta powinien mieć swojego superwizora. Jest to osoba z większym doświadczeniem zawodowym, która odbyła specjalistyczne szkolenie, by móc nadzorować pracę psychoterapeutów. Superwizant, czyli terapeuta poddający się superwizji, ma okazję wzbogacić własną praktykę, nauczyć się nowych umiejętności, zweryfikować diagnozę, pogłębić wiedzę o funkcjonowaniu pacjenta oraz własnych reakcjach w trakcie sesji i ich ewentualnym wpływie na proces terapii.
Czemu superwizja jest tak ważna w psychoterapii?
Dzięki temu można pomagać w bardziej efektywny sposób. Ma to szczególne znaczenie, gdyż ludzka psychika jest bardzo złożona a praca z tym wrażliwym obszarem nie jest tak ścisłą dziedziną nauki jak matematyka, stąd potrzebna jest osoba z zewnątrz, która nie jest zaangażowana emocjonalnie w proces terapeutyczny i może w bardziej obiektywny sposób spojrzeć na różne trudności występujące w trakcie terapii.
Spotkania z superwizorem odbywają się regularnie. Mogą mieć formę indywidualną lub grupową. W trosce o anonimowość pacjenta podczas superwizji nie podaje się danych, po których można zidentyfikować pacjenta (np. imię i nazwisko, wykonywany zawód, dokładne miejsce pracy).
Podsumowanie
Poddawanie swojej pracy terapeutycznej regularnej superwizji stanowi jedną z zasad zawartych w kodeksach etycznych psychoterapeutów. Dzięki temu jest większa szansa, że pomoc psychologiczna będzie skuteczna. Celem superwizji jest dbanie o dobro pacjentów oraz rozwój zawodowy terapeuty. Spotkanie z obiektywnym obserwatorem umożliwia zweryfikowanie diagnozy, planu terapii oraz obserwowanie złożonych zjawisk zachodzących w relacji terapeutycznej między Tobą a osobą prowadzącą leczenie. Jest to niezbędny element pracy każdego psychoterapeuty, niezależnie od tego czy pracuje od pięciu, czy dwudziestu pięciu lat.
