Skuteczność terapii poznawczo-behawioralne w leczeniu trudności psychicznych jest udowodniona naukowo. Adaptacja wypracowanych metod do zakresu dysfunkcji seksualnych, pozwala na ich skuteczne złagodzenie i poprawę jakości życia. Warto też podkreślić, że problemy seksualne mogą być jedynie objawem odrębnych zaburzeń, niekoniecznie ich przyczyną. Jeśli potrzebujesz profesjonalnej pomocy, to nasi terapeuci mogą Ci pomóc.
Terapia polega na szeregu interwencji oraz opiera się na założeniu, że problemy psychiczne są podtrzymywane przez czynniki behawioralne (zachowania) i poznawcze (myśli i przekonania). Terapeuta skupia się na tym, co predysponuje do utrzymywania się problemu, co jest przyczyną tego, że problem nie ustępuje oraz jakie zmiany przyniosą najlepszy efekt. Celem terapii jest również edukacja w zakresie seksualności, złagodzenie dysfunkcji, poprawa jakości życia, wyposażenie w umiejętności zapobiegania nawrotom oraz wprowadzenie w życie alternatywnych przekonań.
Jakie metody pracy wykorzystuje seksuolog?
Metody, jakie wykorzystuje seksuolog wiążą się z użyciem licznym technik zarówno tych poznawczych, jak i behawioralnych. Pierwsze z nich to np. praca nad tzw. zniekształceniami myślenia, a co za tym idzie ich modyfikacja. Ważnym elementem jest także identyfikacja i modyfikacja przekonań pacjenta, szczególnie tych związanych z seksualnością. Techniki behawioralne to np.:
1) Trening autostymulacyjny. Pozwala na lepsze zaznajomienie się ze swoim ciałem oraz poznanie stref erogennych, reakcji seksualnych oraz reakcji na dotyk swoich lub partnera. Nabyta w ten sposób wiedza i doświadczenie może być później pomocna podczas kontaktów seksualnych z partnerem.
2) Trening relaksacyjny. Jest pomocny w dysfunkcjach związanych z lękiem i prowadzi do zmniejszenia napięcia mięśniowego. Bardzo często wykorzystuje się trening relaksacyjny Edmunda Jacobsona, nazywany progresywną relaksacją mięśni (PMR). Polega na napinaniu i rozluźnianiu poszczególnych części ciała w określonej kolejności. PMR opiera się na założeniu, że odprężenie psychiczne pojawi się jako reakcja zwrotna na fizyczne rozluźnienie.
3) Wizualizacja. Ma bardzo szerokie zastosowanie w terapii poznawczo-behawioralnej. Może być wykorzystywana w celu wyobrażenia sobie sytuacji, która w jakimś stopniu są dla pacjenta zagrażające. Następnie pracujemy nad tym obrazem aż do ,,oswojenia go". Kolejna opcja to wyobrażanie sobie scenariuszy danej sytuacji,w których nie pojawiają się lękorodne elementy lub pacjent sobie z nimi radzi.
4) Desensytyzacja. Metoda ta jest szeroko stosowana w problemach lękowych. Pozwala w szybki i długoterminowy sposób obniżyć nasilenie reakcji lękowych poprzez stopniową ekspozycję na zagrażający w odczucia pacjenta bodziec. Wspólnie z pacjentem określamy hierarchię sytuacji budzących lęk, rozpoczynając od takiej, która wywołuje jego najmniejsze nasilenie do najtrudniejszej sytuacji. Następnie przepracowujemy poszczególne sytuacje z pomocą terapeuty.
5) Eksperymenty behawioralne. Ta metoda jest bardzo często wykorzystywana w terapii poznawczo-behawioralnej. Opiera się zaplanowaniu i weryfikowaniu w rzeczywistości założeń, czy dysfunkcyjnych myśli pacjenta i obserwacji, czy to, co się wydarzyło jest zgodne z wcześniejszymi negatywnymi przypuszczeniami. Pracujemy także nad tworzeniem nowych, alternatywnych scenariuszy wydarzeń, które mają zastąpić wcześniejsze niepożądane zachowania i testowaniem ich prze dłuższy czas w życiu pacjenta.
6) Trening masturbacyjny. Wykonywane przez pacjenta samodzielnie w domu. Są metodą sprzyjająca zapoznaniu się z własnym ciałem i jego reakcjami na dotyk. Poprzez trening masturbacyjny pojawia się większa świadomość tego, jaki rodzaj dotyku sprawia największą przyjemność, z czym w następstwie można podzielić się z partnerem/ partnerką.
